Van het matte randje van microscoopglaasjes kun je een uitstekend vangnetje maken voor tumorcellen in een bloedmonster. En die kun je dan meteen bekijken ook, schrijven Chinese onderzoekers in ACS Applied Materials & Interfaces.

Dat frosted randje is gezandstraald om er op te kunnen schrijven. Maar de putjes in het glas blijken ook een prima ondergrond voor het kweken van silica-nanodraadjes - daar bestaan beproefde recepten voor. Aan die draadjes koppel je vervolgens antilichamen die zich specifiek hechten aan de tumorcellen die je zoekt.

De binding met zo’n antilichaam is te zwak om een complete cel lang vast te houden. Maar zit die eenmaal in zo’n putje, dan raakt hij vanzelf verstrikt tussen de nanodraadjes en komt niet meer weg. Detectie is een kwestie van het glaasje onder de microscoop schuiven en goed zoeken.

Shudong Zhang, Shutao Wang en collega’s hebben het uitgeprobeerd met PC-3 prostaatkankercellen en schatten dat 85 % op het glaasje blijft hangen. Zelfs 10 cellen in 1 ml bloed vonden ze nog terug. Daarmee werkt deze simpele methode ongeveer even goed als eerdere opzetjes met nanodraadjes, -staafjes of -pilaartjes die veel ingewikkelder zijn.

bron: American Chemical Society