Uit loodisotopen wisten Amsterdamse onderzoekers de herkomst af te leiden van het bladgoud op de Gouden Koets. De grootste uitdaging? Voorkomen dat de massaspectrometer zich liet afleiden door loodresten in de gebruikte lijm.

Leergierig, noemt Gareth Davies zichzelf. En terecht. Vanuit een interesse voor fossielen én scheikunde ging hij ooit geologie studeren. Hij specialiseerde zich in karakterisering van gesteenten met behulp van massaspectrometrie, en sinds 2004 doet hij dat als hoogleraar petrologie aan de VU Amsterdam. Maar hij beperkt zich allang niet meer tot rotsformaties. Met zijn MS-apparatuur ondersteunt hij ook forensisch onderzoek: wanneer DNA-gegevens geen uitkomst bieden, kunnen isotopenverhoudingen bijvoorbeeld een idee geven van de geboortestreek van een overledene. En sinds Davies spontaan contact legde met een onderzoeker die in de trein iets over bronzen kunstvoorwerpen zat te lezen, werkt hij regelmatig samen met het Rijksmuseum.

Onlangs haalde hij pas echt alle kranten met de vaststelling dat de Gouden Koets in 1898 is verguld met Surinaams bladgoud. Wat dit symbool van het koloniale verleden nog iets controversiëler maakt dan het al was.