Met wijnsteenzuur op nanogouddeeltjes kun je links- en rechtsdraaiende aminozuren uit elkaar houden. De rechtsdraaiende laten de deeltjes van rood naar blauw verkleuren, melden Baoxin Li en collega’s van de universivteit van Shaanxi (China) in het tijdschrift Analyst.

Dat wijnsteenzuur (2,3-dihydroxybutaanzuur) is zelf ook ‘chiraal’: er bestaan drie varianten van die respectievelijk linksdraaiend, rechtsdraaiend en niet-draaiend zijn. De Chinezen gebruiken de natuurlijke vorm, die linksdraaiend is. Deze past precies op rechtsdraaiende aminozuren, dus de spiegelbeelden die in de natuur vrijwel niet voorkomen..

Ze hechten dat L-wijnsteenzuur aan nanogouddeeltjes met een diameter van 13 nm. In oplossing kleuren die rood, maar bij contact met rechtsdraaiende aminozuren gaan de deeltjes klonteren en verschuift de kleur naar blauw. Je kunt het zien gebeuren met een goedkope spectrofotometer, en in extreme gevallen zelfs met het blote oog.

Het werkt niet met glycine omdat daar geen spiegelbeeldvormen van bestaan, en ook niet met het zwavelhoudende cysteïne dat zélf nanogouddeeltjes bindt. Met de overige 18 aminozuren, die in menselijke eiwitten voorkomen, lukt het wel.

Of er veel situaties zijn waarin je zo’n indicator echt nodig hebt, is de volgende vraag.

bron: ChemistryWorld