Migratie door longweefsel aangetoond bij muizen

Meerwandige koolstofnanobuisjes kunnen bij muizen door het longweefsel migreren en zo de longvliezen (pleura) bereiken. Dat hebben onderzoekers van het National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH) in Morgantown, West Virginia, geconstateerd.

Het versterkt de vrees dat dergelijke nanobuisjes zich in het lichaam net zo gedragen als asbestvezels. Bij slachtoffers van mesothelioom oftewel asbestkanker vind je die vezels eveneens in de pleura terug.

De NIOSH-onderzoekers lieten muizen een vernevelde vloeistof inademen, waarin buisjes van gemiddeld 4,2 micrometer lang waren gesuspendeerd. Wanneer de dieren meer dan 20 microgram buisjes binnenkregen (overigens een behoorlijk hoge dosis, volgens kenners), zag je dat die buisjes naar de pleura migreerden.

Bovendien liepen de muizen ontstekingen (pulmonaire fibrose) op, maar dat ging na een aantal weken weer redelijk over.

Het betekent nog niet dat de buisjes net zo kankerverwekkend zijn als asbest. Maar daar zijn wel aanwijzingen voor. Vorig jaar meldden onderzoekers uit Edinburgh dat ze buisjes rechtstreeks in het borstvlies (mesothelium) van muizen hadden geïnjecteerd. Die ontwikkelden gezwellen die verdacht veel leken op het eerste stadium van mesothelioom.

Het betreft voorlopige resultaten, gepresenteerd tijdens het jaarcongres van de Society of Toxicology. Ze zijn nog niet in een peer-reviewed tijdschrift gepubliceerd.

bron: naturenews