Stabiele DNA basen kunnen in een onstabiele staat worden gebracht door UV straling waardoor ze uitermate gevoelig worden voor mutaties, volgens chemici van Oregon State University. Water is essentieel om ze weer te stabiliseren.

Deze theorie spreekt de basisconcepten van de biochemische wetenschap tegen, omdat verwacht wordt dat DNA erg stabiel moet zijn. Eiwitten moeten namelijk over een grote tijdsspanne nog steeds functioneel zijn.

De onderzoekers bestraalden basen (cytosine, guanine, adenine en thymine) met UV laserlicht en vonden dat er moleculen waren die 20 tot 300 nanoseconden in een onstabiele staat verkeerden. Dit is meer dan genoeg tijd voor een base om te muteren. Water brengt deze onstabiele basen weer terug in een stabiele staat.

Basen in het DNA zijn erg stabiel, maar losse basen muteren gemakkelijk. Evolutionair gezien zou dit betekenen dat DNA niet konden bestaan zonder water. In de tijd van 'de oersoep' was er nog geen beschermende ozonlaag aanwezig, waardoor losse basen voortdurend onstabiel werden. Water was essentieel voor het ontstaan van het eerste leven omdat het de basen stabiliseerde en DNA zich konden vormen.

Bron: Oregon State University, 7 april 2006