Britse onderzoekers hebben via een relatief kleine ingreep de aanmaak van provitamine D3 in tomaat flink verhoogd. Dat biedt mogelijkheden om de voedingswaarde van gewassen te verbeteren en nieuwe voedingsbronnen voor deze belangrijke vitamine te creëeren als alternatief voor dierlijke producten.

Een van de Sustainable Development Goals van de VN is om in 2030 alle honger de wereld uit te hebben. Dat betekent niet alleen dat de gehele wereldbevolking toegang heeft tot voldoende voedsel, maar ook dat het voedsel alle benodigde voedingsstoffen bevat.

Het gaat dus niet alleen om kwantiteit, maar nadrukkelijk ook om kwaliteit. Want honger kent vele gedaantes. Ook als je op dagelijkse basis wel voldoende calorieën binnenkrijgt, maar onvoldoende vitaminen en mineralen is er sprake van ‘verborgen honger’. Dit treft ongeveer een derde van de wereldbevolking, met uiteenlopende gezondheidsproblemen tot gevolg, variërend van bloedarmoede en gezichtsverlies tot groeiachterstanden en aangeboren afwijkingen. Vooral kinderen, zwangere vrouwen en ouderen zijn kwetsbaar; zij ondervinden de meeste gevolgen van een tekort aan micronutriënten, zoals ijzer, folaten (vitamine B9), vitamine A en zink.

In dit rijtje van belangrijke micronutriënten hoort ook vitamine D, dat in ons lichaam cruciaal is voor sterke botten en een goed werkend immuunsysteem. Daarnaast wordt een tekort aan vitamine D geassocieerd met een hele lijst aan gezondheidsproblemen, waaronder hart- en vaatziekten, depressie, neurodegeneratieve ziektes en dementie. Vis, eieren en zuivel zijn belangrijke bronnen van vitamine D₃ (cholecalciferol), maar ons lichaam kan ook zelf vitamine D synthetiseren vanuit voorlopermoleculen en zonlicht (UV-B straling). Voor deze voorlopers zijn we afhankelijk van onze voeding. Een belangrijke voorloper is 7-dehydrocholesterol (7-DHC) oftewel provitamine D₃. Onder invloed van UV-B straling gaat provitamine D₃ over in previtamine D₃ en dat isomeriseert vervolgens tot vitamine D₃.