Zo veel mogelijk subsidie-aanvragen de deur uit doen wordt interessant zodra de kans op toekenning daalt tot onder de 15 procent. Dat is af te leiden uit speltheoretische berekeningen, zo valt te lezen in PLoS ONE.

Het zou betekenen dat NWO volkomen gelijk heeft met de waarschuwing dat de slaagkans binnen haar Vernieuwingsimpuls ‘verontrustend laag’ is. Die kans zit immers nog maar iets boven de 15 procent.

In de publicatie worden twee mogelijke strategieën vergeleken voor het binnenhalen van ‘grants’. De ene is om hooguit eens per jaar een aanvraag te doen, en alleen als het geld van de vorige ronde bijna op is. De andere is om hoe dan ook elke zes maanden een nieuwe aanvraag te versturen.

De auteurs lieten 500 aanhangers van elke strategie virtueel vechten om een beperkt budget. Er kwam uit dat de groep die weinig voorstellen stuurde, meer dan 60 procent van het beschikbare budget binnenhaalde zolang de slaagkans per voorstel boven de 25 procent lag.

Daalde die kans naar een waarde tussen de 10 en de 20 procent, dan scoorde juist de groep die véél voorstellen indiende mer dan 60 procent.

Het lijkt te maken te hebben met het feit dat het model rekening houdt met het bestaan van verschillende soorten peer reviewers, namelijk goede, slechte en egoïstische (die laatste groep schiet alles af wat beter is dan ze zelf kunnen verzinnen). Wanneer de slaagkans te laag wordt, krijgen de onvolmaaktheden in het beoordelingssysteem de overhand en gaat kwaliteit van de voorstellen minder tellen dan kwantiteit.

De onderzoekers hebben ook een simulatie uitgevoerd van het idee van de Britse EPSRC om onderzoekers, die te veel niet-scorende voorstellen indienen, een jaar helemaal uit te sluiten. Verrassend genoeg blijkt dat averechts te werken: wanneer je een paar van de veelschrijvers uitsluit, vergroot je de slaagkans van de rest.

Bezuinigen op wetenschap is dus een regelrechte invitatie om de resterende subsidieverstrekkers volkomen te verzuipen in de aanvragen. Wellicht nog erger is dat wetenschappers naast het schrijven van die aanvragen geen tijd meer overhouden om daadwerkelijk onderzoek te doen.

bron: naturenews, PLoS ONE