In Californië zijn synthetische micro-RNA-sequenties bedacht die zich selectief binden aan kankercellen om zichzelf vervolgens te assembleren tot een label dat het immuunsysteem in werking stelt. Gezonde cellen laten ze vrijwel met rust zodat de bijwerkingen gering zouden moeten zijn, zo schrijven Suvir Venkataraman en Niles Pierce (Caltech) op de website van PNAS.

De zogeheten ‘small conditional RNA’s’ (scRNA) hebben de vorm van een haarspeld. Het ene uiteinde is complementair aan het andere, en normaal hechten die twee aan elkaar tot een kort stuk dubbelstrengs-RNA dat verder niets doet.

Een van de twee uiteinden is echter óók complementair met een messenger-RNA-fragment dat uitsluitend in tumorcellen voorkomt. Zulke fragmenten zijn gemakkelijk te vinden: tumorgenomen vertonen vaak deleties of inserties van stukken DNA, en het mRNA dat rond zo’n plek wordt gekopieerd wijkt uiteraard heel duidelijk af van het mRNA dat door een gezonde cel wordt voortgebracht.

Komt het scRNA dat complementaire fragment tegen, dan klapt de haarspeld open zodat één uiteinde zich er aan kan binden. Het andere uiteinde van het scRNA bljft er los aan hangen, en daar past dan weer een tweede exemplaar van hetzelfde scRNA op. Enzovoorts. Je krijgt een soort polymerisatie die een lang lint van dubbelstrengs RNA oplevert.

Op een gegeven moment wordt dat dubbelstrengs RNA vanzelf lang genoeg om de aandacht te trekken van het immuunsysteem. Dat kent zulke strengen alleen als onderdeel van een virus. Met de activering van het enzym eiwitkinase R (PKR) begint vervolgens een proces dat eindigt met het afsterven (apoptose) van de tumorcel.

Voorlopig is het alleen in vitro uitgeprobeerd, waarbij het tegen kweekjes van drie verschillende tumoren (glioblastoom, prostaatcarcinoom en Ewing’s sarcoom) uitstekend bleek te werken.

Aan dierproeven zijn de onderzoekers nog niet toegekomen, laat staan aan klinische tests, maar ze hebben goede hoop dat het daar ook gaat werken.

bron: The Scientist