Structuur opgehelderd van receptor met farmaceutische toepassingen

De beta2-adrenergic receptor is de tweede G protein-coupled receptor (GPCR) waarvan de structuur opgehelderd is. Een onderzoek uitgevoerd door Stanford University en het Scripps Research Institute leverde dit resultaat op.

GPCR’s zijn betrokken bij allerlei processen in het lichaam. Ze zijn tevens de receptoren waar zogeheten bètablokkers op aangrijpen. Deze ontdekking draagt daarmee bij aan de ontwikkeling van betere en nieuwe medicijnen maar ook aan het begrip van ziektes.

De eerste GPCR waarvan de structuur bekend werd, was een kleurstof uit koeienogen. Dit was in 2000. Die is ruim voorradig in tegenstelling tot de beta2-adrenergic receptor waardoor er eerst voldoende eiwit verkregen moest worden om mee te werken.

Dan is er nog het feit dat GPCR’s membraaneiwitten zijn. Die zijn meestal moeilijk te kristalliseren, hetgeen nodig is voor de bepaling van de structuur. Met dank aan eiwit engineering werd dit probleem omzeild. Na vergeefse pogingen om het eiwit in de natuurlijke vorm te kristalliseren werd een flexibele lus vervangen door een meer rigide. Tegelijk probeerde men de “membraanomgeving” zo realistisch mogelijk na te bootsen. Dat leverde uiteindelijk kleine kristallen op.

Bron: National Institute of General Medical Sciences