Kanker kun je binnen niet al te lange tijd diagnostiseren met het gemak van een zwangerschapstest. Dit voorspellen wetenschappers van het Massachusetts Institute of Technology in PNAS.

De Amerikanen ontwikkelden proteasegevoelige nanodeeltjes. Na toediening dringen die door in zieke gedeeltes, waar ontregelde proteases ze afbreken. Daarbij komen deeltjes vrij, zogeheten reporters, die in de urine belanden. Na het uitscheiden kun je die detecteren met eenzelfde soort strip als een zwangerschapstest. Op deze strip zitten specifieke antilichamen die in het geval van de aanwezigheid van reporters een positief resultaat geven. Het gehele proces duurt ongeveer een uur.

De onderzoekers maakten twee van dit soort nanodeeltjes: een voor darmkanker en een voor trombose. Bij darmkanker komen specifiek matrix metalloproteinases (MMPs) vrij en bij trombose komt trombine, ook een protease, vrij. Ze maakten de nanodeeltjes specifiek gevoelig voor een van deze twee eiwitten. Bij tests op muizen bleek dat de nanodeeltjes hun werk goed deden.

De methode is gebaseerd op eerder werk van de Amerikanen, waarbij ze andere reporters gebruikten. Deze reporters kon je analyseren met behulp van massaspectrometrie, maar die analysetechniek is niet eens in elk ziekenhuis beschikbaar, laat staan dat ze zich leent voor een thuistest.

Andrew Warren, hoofdauteur van het artikel, zegt dat zijn onderzoeksgroep een bedrijf wil oprichten om de test verder uit te werken en te commercialiseren. Ze willen ook andere soorten kanker of ziektes die moeilijk aan te tonen zijn kunnen detecteren met deze methode. Zo hopen ze een methode te ontwikkelen die betrouwbaar, gemakkelijk en goedkoop is, iets wat nu niet altijd mogelijk is bij de diagnose van kanker.

Bron: New Scientist