Met NMR-spectrometrie kun je zien of een tomaat een biologisch gekweekte tomaat of een kastomaat is. Dat claimen althans Beierse onderzoekers in het Journal of Agricultural and Food Chemistry.

Ze geven zelf toe dat onduidelijk is waar het karakteristieke verschil dan precies in zou moeten zitten, chemisch gezien, en waar het precies door wordt veroorzaakt.

Maar kennelijk is dat verschil er toch, en groot genoeg om zichtbaar te maken als je het vruchtvlees vaak genoeg scant met ¹H-NMR en vervolgens wat ingewikkelde statistische bewerkingen loslaat op de spectra. Daar rolt dan een grafiekje uit dat bij een organische tomaat telkens net iets anders van vorm is dan bij een kastomaat. Het ging op voor twee verschillende tomatenrassen.

Tot nu toe behielp men zich met stikstofisotopenanalyse, in de gedachte dat kunstmest wat dat betreft net iets anders is samengesteld dan natuurlijke mest. Maar die methode is niet helemaal betrouwbaar.

Of de nieuwe methode dat wél is, is overigens nog maar de vraag. De proeftomaten werden op een beperkt aantal locaties gekweekt en de onderzoekers geven zelf toe dat ze tussen die locaties ook vrij grote verschillen zagen. Of hun verhaal stand houdt wanneer je een uitgebreider experiment doet waar je veel meer tomatentelers bij betrekt, moet je maar afwachten.

bron: American Chemical Society