Eén slappe smoes minder voor ‘wetenschappelijke’ walvisjagers

Aan de hand van huidschilfers kun je bepalen hoe oud een walvis is, zo melden Australische onderzoekers deze week in Nature. Ze extraheren DNA uit de walvissenroos en meten de lengte van de telomeren. Deze chromosoomuiteinden worden bij veel dieren steeds korter naarmate ze ouder worden.

De leeftijd van walvissen is belangrijk omdat hij een indicatie geeft van de mate waarin de populatie zich hersteld na tientallen jaren overbejaging. Die leeftijd is onder meer af te leiden uit het gebit. Maar bij baleinwalvissen, die geen tanden hebben, was men tot nu toe aangewezen op het tellen van het aantal lagen oorsmeer in het gehoororgaan. Die telling is pas mogelijk wanneer de walvis dood is. Met name Japan gebruikt dit argument al jaren om het doden van grote aantallen walvissen wetenschappelijk te rechtvaardigen.

Overigens is de effectiviteit van de Australische methode nog niet definitief bewezen.

bron: news@nature