Bij kamertemperatuur kun je badkamertegeltjes bakken van broeikasgas. Als je de druk maar hoog genoeg opvoert, melden ETH-hoogleraar André Studart en postdoc Florian Bouville in Nature Communications.

In een persbericht claimen ze dat het een relatief energiezuinige methode is om CO₂, die je opvangt in de schoorsteen van kolencentrales, in je sanitaire voorzieningen vast te leggen.

Vermoedelijk hebben ze zich laten inspireren door een Amerikaanse publicatie die vorig jaar in Angewandte Chemie verscheen. Daarin werd in feite precies hetzelfde geclaimd, maar dan voor hoogwaardige molybdeen- en vanadiumhoudende keramieksoorten. Dat het ook met goedkope tegeltjes lukt, is nieuw.

Het proces komt er op neer dat je de CO₂ eerst laat reageren met een calciumhoudend mineraal. Het resulterende calciumcarbonaat vermaal je tot nanodeeltjes. Daar doe je een beetje water bij, en het mengsel leg je bij kamertemperatuur een uurtje onder de hydraulische pers. In feite imiteer je zo de natuurlijke omzetting van sedimenten op de zeebodem in kalksteen.

Volgens de Zwitsers is het resultaat van dit ‘koud sinteren’ even stijf als cement, terwijl de breuksterkte zelfs een ordegrootte hoger ligt.

Uiteraard verbruikt de pers energie, maar lang niet zo veel als een klassieke keramiekoven die je tot 1000 °C moet opstoken.

Nadeel is wel dat je al gauw een erg grote pers nodig hebt. Met een standaard-laboratoriummodel kun je hooguit schijfjes ter grootte van een Zwitserse franc persen. De onderzoekers denken dat kleine badkamertegeltjes ook wel zullen lukken maar dat grotere formaten onpraktisch worden.

bron: ETH Zürich