Angewandte Chemie presenteert een moleculaire variant van de planeet Saturnus. Je kunt hem absoluut niet zien maar röntgen- en NMR-metingen bewijzen zijn bestaan, stellen Shinji Toyota en collega’s van het Tokyo Institute of Technology.

Hun grootste verdienste is dat de ring, opgebouwd uit zes antraceenmoleculen, ook echt plat is. Hun ‘planeet’ is een C60-buckyball en daar zijn wel vaker ronde constructies omheen gelegd. Maar die zagen er meer uit als een band dan als een ring.

Dat de twee delen bij elkaar blijven, heeft te maken met hun elektronenwolken. Die van C60 bestaat uit π-elektronen die vrij rondzweven. Bij eerdere pogingen had de ring ook zo’n π-wolk, maar de Japanners gebruiken die categorie juist niet. Bij hen is de binding te danken aan de in totaal 18 waterstofatomen, die aan de binnenkant uit de antraceenring steken. Computersimulaties bevestigen dat de binding van hun niet-π-elektronen met het fullereen weliswaar zwak is, maar voldoende voor een stabiele structuur.

bron: Angewandte