Met supramoleculaire chemie kun je een organometaalkatalysator bouwen die zichzelf aan en uit laat zetten door bepaalde ionen. Alsof het een enzym is, zo claimen Chad Mirkin en collega’s (Northwestern University) in Science.

Het ‘allosterische’ complex bestaat uit drie delen . Het middelste deel bevat een Al³⁺-kern en is katalytisch actief. Aan elke kant zit een groot, inert complex, opgebouwd uit een aantal fenylringen, dat het aluminium afschermt voor de buitenwereld.

De sandwich zit echter zo in elkaar dat hij openklapt zodra er chloride-ionen in de buurt zijn. De katalysator komt dan vrij en kan zijn werk doen. Voeg je een stof toe die chloride-ionen wegvangt, dan klapt het geheel weer dicht.

De Amerikanen hebben al laten zien dat je hiermee de polymerisatie van caprolacton tot een polyester kunt katalyseren. Daarbij kun je de chloridevanger gebruiken om de gemiddelde molecuulmassa van het polymeer af te stellen.

bron: C&EN