Met superkritisch CO2 zijn gebruikte bankbiljetten effectief te ontdoen van aangekoekt vuil zonder dat de veiligheidskenmerken meekomen. Zo’n schoonmaakbeurt is duurzamer en vooral goedkoper dan het drukken van vers geld, stellen Amerikaanse onderzoekers in het tijdschrift Industrial & Engineering Chemistry Research.

De biljetten gewoon vuil laten is tegenwoordig geen optie meer: er zijn te veel automaten en sorteermachines in gebruik die biljetten beoordelen op kleur en vergeelde exemplaren weigeren als zijnde verdacht.

Het voorgestelde schoonmaakproces komt neer op een verblijf van 1 tot 3 uur in een drukvat waar je superkritisch CO₂ doorheen pompt, bij 60 graden Celsius en drukken die variëren van 140 tot 350 bar. Het lukt zowel met papieren als met kunststof biljetten, en zelfs met de gebruikelijke bosjes van 100 stuks waar de banderol dan gewoon omheen mag blijven zitten.

Soms wordt zo’n bundel er bijna 4 procent minder zwaar van, terwijl de biljetten er zichtbaar van opknappen en inderdaad veel minder vaak door de sorteermachine worden geweigerd.

De CO₂ moet je in principe eindeloos kunnen hergebruiken.

In hun publicatie verwijzen de Amerikanen overigens naar recent onderzoek van de Nederlandsche Bank, dat uitwees dat 60 tot 80 procent van de biljetten uiteindelijk door een sorteermachine wordt afgekeurd vanwege vervuiling, en dus niet vanwege scheuren of kreukels. Een biljetten-wasstraat zou dus inderdaad een zinnige investering kunnen zijn.

Uit dat Nederlandse onderzoek kwam ook dat de vervuiling voornamelijk bestaat uit talg dat door mensenvingers wordt afgescheiden. Die talg bevat vetzuren en andere organische verbindingen, die bij blootstelling aan vochtige lucht uiteindelijk oxideren en geel kleuren. Dat superkritisch CO₂ deze stoffen er gemakkelijk uit krijgt zal kenners van de materie achteraf niet zo verbazen - maar je moet er maar op komen.

bron: American Chemical Society