Een te hoge bloedsuikerspiegel leidt het immuunsysteem af van de suikers op het oppervlak van bacteriën en schimmels. Vandaar dat diabetici zo’n grote kans lopen op infecties, stellen Britse onderzoekers in het tijdschrift Immunobiology.

Het zou het zoveelste goede argument zijn om de hoeveelheid glucose in het bloed zo constant mogelijk te houden, iets wat diabetici natuurlijk allang wisten.

Daniel Mitchell (University of Warwick) en collega’s realiseerden zich dat het immuunsysteem voor een groot deel is gebaseerd op bepaalde receptoreiwitten, met name C-type lectines. Die herkennen specifieke oligosacchariden die niet in de mens thuishoren maar wél op bepaalde indringers zitten.

Die oligosacchariden zijn rijk aan mannose en fucose, twee suikers die qua structuur sterk op glucose lijken. Het ligt dus voor de hand dat glucose net zo gemakkelijk door die receptoren wordt gebonden, dat dat bij een normale bloedsuikerwaarde geen probleem is (anders was de mensheid allang uitgestorven!) maar dat je bij een overschot aan glucose mag verwachten dat er een paar natuurlijke evenwichten verstoord raken.

De onderzoekers hebben het in vitro uitgeprobeerd en concluderen nu dat het inderdaad zo werkt.

Ze wijzen er op dat vergelijkbare lectines ook voorkomen in bloedplasma, bloedcellen en de endotheelcellen die de bloedvaten bekleden. Als die zich óók zo gemakkelijk door een overmaat glucose laten afleiden, dan zou dat (deels) kunnen verklaren waarom diabetici extra gevoelig zijn voor hart- en vaatziekten en nierproblemen.

bron: University of Warwick