Uit broccoli kun je meer kankerremmers halen wanneer je stikstofbemesting toedient in de vorm van ammonium, en niet als nitraat. Dat de groente er minder snel door gaat groeien moet je maar voor lief nemen, schrijven Spaanse onderzoekers in het Journal of Experimental Botany.

Dat de verwerking van NH₄⁺ een andere metabole route vraagt dan die van NO₃^-, en dat de plant daar dus ook andere eiwitten voor moet aanmaken, is op zich niet zo’n verrassing. Maar tot nu toe was nooit tot in detail onderzocht hoe groot de verschillen zijn, en in hoeverre de rest van het metabolisme er ook iets van mee krijgt.

In eerste instantie onderzochten Daniel Marino, Pedro Aparicio Tejo en collega’s de gevoeligheid van planten voor ammonium. Veel soorten zijn niet zo gesteld op NH₄⁺ als stikstofbron; ze groeien langzamer dan op NO₃^- of worden er ronduit door vergiftigd. Om de verschillen te ontdekken werden exemplaren van de zandraket (Arabidopsis thaliana, het plantaardige equivalent van de labmuis) gekweekt op een dieet van ammonium óf nitraat, waarna hun eiwitten werden geëxtraheerd en voor zover mogelijk geïdentificeerd.

De onderzoekers vonden verschillen in de concentraties van 144 eiwitten. Waaronder myrosinase-enzymen die zogeheten glucosinolaten afbreken. De metabolieten van glucosinolaten werken vooral als natuurlijk insecticide maar er zit er eentje tussen, genaamd glucorafanine, die wordt afgebroken tot sulforafaan. En dát is weer de stof die verantwoordelijk wordt gehouden voor de mogelijke antikankereigenschappen van broccoli.

NH₄⁺ leidt tot een verdubbeling van de myrosinase-activiteit. En dát blijkt te komen doordat zich extra glucosinolaten ophopen, die de plant kennelijk weg probeert te werken. De Spanjaarden hebben ze kunnen aantonen in de bladeren van zowel Arabidopsis als broccoli; aan de bloem van die laatste, die als ‘broccoli’ wordt gegeten, lijken ze nog niet te zijn toegekomen.

Voor een optimaal effect raden ze aan om tevens inhibitoren toe te voegen, die voorkomen dat bodembacteriën de ammonia nitrificeren voordat ze de plant bereikt.

bron: University of the Basque Country