Polymeren met stikstof-zwavelbindingen in de keten zijn niet toxisch, biodegradeerbaar en dus ideaal als verpakking voor geneesmiddelen. Dat meldde Ned Bowden, van de University of Iowa, deze week tijdens een congres van de American Chemical Society in Philadelphia.

Voor zover bekend is Bowden de eerste die ooit dergelijke polymeren heeft gesynthetiseerd. Tot nu toe heeft hij drie varianten weten te maken: polydiaminosulfides, polydiaminodisulfides en polysulfenamides. In het tijdschrift Macromolecules legde hij eerder dit jaar al uit dat ze zijn te bereiden door secundaire amines te laten reageren met sulfides (zie hier en hier).

Inmiddels heeft zijn groep er microbolletjes van gemaakt en die in vitro toegevoegd aan kweekjes van menselijke cellen. Ze konden niets waarnemen dat op toxische effecten leek, wel dat de bolletjes in het ietwat zure inwendige van de cel zeer snel uit elkaar vielen. Vandaar het idee om er medicijnen in te verpakken.

Onder de afbraakproducten waren zwavelmonoxide, waterstofsulfide en allicine, een antioxidant uit knoflook. Het zou Bowden niets verbazen als die stoffen óók een therapeutische werking zouden kunnen hebben.

bron: C&EN