Natuurlijke fungiciden mogelijk basis voor medicijnen

Met een vrij nieuwe analytische techniek heben onderzoekers van het Georgia Institute of Technology de oppervlaktechemie van zeewier in kaart gebracht. De stoffen die zo’n plant afscheidt om zich tegen parasieten te verdedigen zijn mogelijk interessant als geneesmiddel, zo wordt deze week gemeld op de website van PNAS.

De techniek in kwestie heet desorptie elektrosprayionisatie-massaspectrometrie, afgekort DESI-MS. Hierbij spuit je statisch geladen oplosmiddel op een oppervlak, en vang je in een massaspectrometer de moleculen op die door de impact worden losgeslagen. Op die manier kun je monsters van zo’n oppervlak nemen zonder het serieus te beschadigen.

In het kader van een langlopend project, betaald door de National Institutes of Health, worden met deze techniek zo’n 800 plantensoorten bekeken die voorkomen rond de Fiji-eilanden.

De publicatie in PNAS is speciaal gericht op Callophycus serratur, een roodwier dat ter plekke overvloedig voorkomt. De soort lijkt bovengemiddeld handig in het afweren van schimmelinfecties.

Met DESI-MS is nu vastgesteld dat de plant 28 verschillende verbindingen aanmaakt om één schimmel genaamd Lindra thalassiae te bestrijden. Daarbij maakt één subpopulatie van het wier 18 verbindingen aan en een andere, die er iets anders uitziet, de overige 10. Alle verbindingen lijken voldoende op elkaar om uit dezelfde metabole route te komen. Maar kennelijk verschillen ze voldoende om elkaars werking tegen de schimmel te kunnen versterken.

De onderzoekers sluiten niet uit dat de verbindingen nog meer doen dan alleen schimmels afweren. En voorzichtige tests hebben aangetoond dat ze wellicht ook werkzaam zijn tegen (menselijke) malaria.

bron: GeorgiaTech