Nieuw implantaat maakt lokale medicijnafgifte mogelijk

Een nieuw implantaat dat antikankermedicijnen geleidelijk en gericht kan aanvoeren is ontwikkeld. Aan de basis staan nanodiamantjes, gesandwicht tussen paryleenlagen. Dit rapporteren onderzoekers van de Northwestern University in ACS Nano.

Het beschreven apparaatje lijkt op een dun laagje plastic en bestaat uit paryleen (polyxylyleen), dat momenteel al in implantaten gebuikt wordt. Tussen twee lagen paryleen bevinden zich zogenaamde nanodiamantjes, waaraan medicijnen, eiwitten, antilichamen en DNA- of RNA moleculen geadsorbeerd kunnen worden.

Nanodiamanten kunnen gevormd worden door een mengsel van de explosieven trinitrotolueen en hexogeen tot explosie te brengen. De diamantjes zijn 2 tot 8 nm in diameter. Een groot voordeel van de nanodiamanten is dat ze geen ontstekingen geven. Verder is de productie ervan goed op te schalen.

In het artikel laten de onderzoekers zien dat het implantaat het antikankermedicijn doxorubicine langzaam en geleidelijk af kan scheiden gedurende 1 maand. Er bleek na die maand genoeg over te zijn om de afgifte nog een paar maanden voort te zetten.

Diverse chirurgen hebben al interesse getoond in het nieuwe implantaat. Dit zou bijvoorbeeld direct na het verwijderen van de tumor, tijdens dezelfde operatie, kunnen worden ingebracht. Doel is dan het aanpakken van eventueel resterende tumorcellen.

Bron: Northwestern University