Pyrolyse met kaolien als katalysator zet plastic zakken efficiënt en relatief goedkoop om in vloeibare brandstof. Geen slechte manier om van een nijpend milieuprobleem af te komen, beweren Indiase onderzoekers in het International Journal of Environment and Waste Management.

Waarbij moet worden aangetekend dat Aziatische landen qua milieubewustzijn nog enigszins achterlopen op Europa, met als gevolg dat er érg veel plastic zakjes rondslingeren.

Het gebruikte plastic is vrijwel altijd lagedichtheidspolyetheen, afgekort LDPE. En chemicus Achyut Kumar Panda en chemisch technoloog Raghubansh Kumar Singh hebben nu ontdekt dat je LDPE eenvoudig kunt afbreken door het te vermengen met kaolien, de klei waarvan Chinees porelein wordt gebakken (voornamelijk silicium- en aluminiumoxide, met wat sporen van andere metalen). Denk aan één deel kaolien op twee delen plastic. Dat mengsel verhit je in een batchreactor tot 400 à 500 graden Celsius, bij atmosferische druk, waarna je het iets van anderhalf uur laat sudderen.

Het levert een mengsel op van lineaire of hier en daar gemethyleerde alkanen en alkenen. Met een gaschromatograaf konden de Indiërs vaststellen dat het voornamelijk verbindingen met 10 tot 14 koolstofatomen zijn, met wat uitschieters naar boven. De auteurs suggereren om het door destillatie te scheiden in een aantal fracties die je respectievelijk door benzine, kerosine en dieselolie kunt mengen.

De proeven op labschaal maken niet helemaal duidelijk of het ook commercieel aantrekkelijk is te maken, maar je moet de auteurs nageven dat het een simpel proces is en dat kaolien een stuk minder kost dan de gemiddelde petrochemische katalysator.

De kans dat het noodzakelijke inzamelnetwerk voor die plastic zakjes uitdraait op de zoveelste wantoestand op het gebied van Indiase arbeidsomstandigheden, is natuurlijk wel levensgroot.

bron: Inderscience Publishers