Wat je nu al kunt doen om niet te worden verrast door de Europese stoffenwetgeving.

Het nieuwe Europese stoffenbeleid REACH is een feit. Eind vorig jaar is een definitieve tekst gepubliceerd waarmee iedereen in Brussel kan leven. Wat moet er nu binnen de chemische industrie als eerste gebeuren, en hoe dringend is het? C2W vroeg het aan de REACH-expert van branche-organisatie VNCI, senior beleidsmedewerker Dirk van Well.

Wat is de tijdsplanning?

“REACH treedt op 1 juni 2007 formeel in werking. Producenten en importeurs hebben daarna tot achttien maanden de tijd om het voornemen kenbaar te maken dat ze bepaalde chemische stoffen willen laten registreren. Deze zogeheten preregistratie moeten ze indienen bij het Europees Chemicaliënagentschap (ECHA) in Helsinki. Het duurt nog wel even eer dat operationeel is, en mede daarom is de indieningtermijn vrij ruim gekozen. Ook de meeste technical guidance documents (TGD’s), die dienen als een soort gebruiksaanwijzing voor REACH, zijn pas eind dit jaar allemaal klaar. Maar de termijnen liggen nu wél wettelijk vast, dus je hoeft niet te op rekenen op meer uitstel.”

Waartoe dient die preregistratie?

“Om onnodige dierproeven te voorkomen is het de bedoeling dat bedrijven gaan samenwerken bij het onderzoek naar de eigenschappen van stoffen. Er zijn in Europa misschien wel honderd chloorproducenten en die moeten dat niet allemaal apart willen registreren. Bij preregistratie word je automatisch lid van een elektronisch substance information exchange forum, SIEF. Via dat forum kun je reeds bestaande gegevens met elkaar delen. Meld je niet dat je over informatie beschikt, dan heb je daar vooral jezelf mee. Artikel één van REACH komt immers neer op no data, no mark.”

Hoelang heb je daarna de tijd voor de registratie?

“De eerste groep stoffen moet drieënhalf jaar na de inwerkingtreding van REACH zijn geregistreerd. Dat zijn de stoffen waarvan een bedrijf gemiddeld meer dan duizend ton per jaar produceert, plus ongeveer 1.600 stoffen die nu al te boek staan als kankerverwekkend, mutageen of reproductietoxisch. Voor die registratie moet je een dossier indienen met onder meer de wijze van gebruik, de eigenschappen, de blootstelling en de risicobeoordeling.”

Die registratie is primair de zorg van producenten en importeurs. Moeten hun klanten ook al actie ondernemen?

“Communicatie tussen producenten en afnemers wordt heel belangrijk. Om de continuïteit te verzekeren, zal een ondernemer aan zijn leveranciers moeten vragen: ‘Ga je je producten registreren of haal je ze van de markt?’ Een ander punt is dat producenten vaak geen informatie hebben over de manier waarop hun afnemers stoffen gebruiken, terwijl ze dat voor de registratie wel moeten weten. Europese organisaties zoals Cefic en Unice zijn momenteel bezig om die communicatie op gang te brengen, onder meer door standaardvragenlijsten te ontwikkelen.”

Waar kun je ondersteuning krijgen?

“De VNCI fungeert als vraagbaak voor chemische bedrijven. Zij organiseert verder voorlichtingsbijeenkomsten en workshops. Ook andere brancheorganisaties zoals die voor de verf- en zeepfabrikanten zijn bezig met intensieve voorlichting en ondersteuning aan hun leden. Daarnaast is een dienstencentrum in oprichting dat advies zal geven en ondersteuning zal bieden in de vorm van bijvoorbeeld dossiermanagement, risicobeoordeling en consortiamanagement. In het kader van REACH heeft de overheid eveneens een helpdesk geopend, een samenwerkingsverband van SenterNovem en het RIVM. En uiteraard hebben commerciële adviesbureaus zich er ook al op gestort. Ik heb daar geen oordeel over, we hebben in Nederland heel goede dienstverleners op dit gebied. REACH is trouwens niet alleen een technische kwestie. Als je als multinational bijvoorbeeld kosten moet maken, in welk land kun je die dan belastingtechnisch het best opvoeren?”

Wat kun je nu al doen?

“Mijn advies is altijd geweest: zorg dat je eigen boekhouding op orde is. Wat heb je in huis, waar komt het vandaan, waar gaat het naartoe en welke informatie heb je er al over? Nu de regelgeving is vastgesteld en de handreikingen worden gepubliceerd is het van belang in eerste instantie de preregistratie goed voor te bereiden.”

Bron: C2W1