Magnesiumsilicide-nanodeeltjes kunnen tumoren smoren door ze van hun zuurstof te ontdoen en ook nog hun haarvaten te verstoppen. Bij muizen lijkt het aardig te werken, schrijven onderzoekers uit Shanghai in Nature Nanotechnology.

Het idee is dan dat Mg₂Si reageert met H⁺ tot Mg²⁺ en SiH₄ oftewel silaan. Die reactie verloopt vrij langzaam maar silaan reageert enthousiast met opgeloste zuurstof, waarbij water en SiO₂ ontstaan. Je neemt dus zuurstof weg, terwijl SiO₂ samenklontert en zo de toevoer van verse zuurstof tegenhoudt.

Vanwege die H⁺ heb je hier een zuur milieu voor nodig, en het komt dus goed uit dat de pH in tumoren over het algemeen lager is dan in het omringende gezonde weefsel. Je zou haast denken dat je de nanodeeltjes op een willekeurige plek in de bloedbaan kunt injecteren en dat ze daarna vanzelf worden geactiveerd in de tumor. Maar de Chinezen schrijven dat ze dit hebben geprobeerd bij een paar van hun muizen, en dat het effect heel gering was - direct in de tumor injecteren werkt veel beter.

Die laatste strategie leidt inderdaad tot ernstig zuurstofgebrek in muizentumoren. De SiO₂-aggregaten houden het maar een week of zo uit voordat ze worden afgebroken tot kiezelzuur. Maar tegen die tijd zijn de verstopte haarvaten deels afgestorven, zodat de zuurstoftoevoer nooit meer wordt wat hij was.

In hoeverre dit voldoende is om een tumor er onder te krijgen, valt uit de huidige resultaten nog niet af te leiden.

bron: Nature Nanotechnology