De eiwitcocktail in je synapsen bepaalt of alzheimer daadwerkelijk je geestelijke vermogens aantast. Onderzoekers uit Texas hebben dat vastgesteld met de massaspectrometer, schrijven ze in het Journal of Alzheimer’s Disease.

De geestelijke achteruitgang wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat ophopingen van amyloïde bèta- en tau-eiwitten de werking verstoren van die synapsen, die het contact tussen zenuwcellen onderhouden. En al eerder werd ontdekt dat er mensen zijn die op hoge leeftijd overlijden zonder alzheimersymptomen, terwijl achteraf hun hersenen vol met ophopingen blijken te zitten.

Het is wel eens gebruikt als argument voor de hypothese dat die ophopingen niet de werkelijke oorzaak van de problemen zijn. Maar eerder onderzoek van Giulio Taglialatela en collega’s van de University of Texas Medical Branch in Galveston liet al zien dat het verschil ergens anders in zit: bij die gezonde mensen zitten de eiwitklonten niet in de synapsen, maar elders.

Hun nieiwste publicatie richt zich op postsynaptic densities. Dat zijn een soort eilandjes in het ontvangende deel van een synaps, waar zich relatief veel eiwitten bevinden. Bij alzheimer is het een van de plekken waar amyloïdeplaques zich ophopen.

Met high throughput-gelelektroforese heeft Taglialatela nu die eiwitcocktail uit elkaar getrokken, waarna hij met massaspectrometrie vaststelde wat er allemaal in zat. Daarbij vergeleek hij ingevroren hersenweefsel van gezonde mensen mét ophopingen met dat van gezonde mensen zonder ophopingen, en mensen met alzheimer.

Er kwam uit dat de eerste categorie een unieke signatuur vertoont van een vijftiental eiwitten die de onderzoekers bij de andere twee categorieën niet tegenkwamen. Dat kan toeval zijn, maar die kans is klein.

Uitzoeken wat precies het effect is van dit afwijkende proteoom op amyloïde bèta, wordt de volgende stap.

bron: University of Texas Medical Branch