Aan het MIT is een pil bedacht die de darmwand perforeert met micro-injectienaalden en vervolgens zichzelf leegt. Zo kun je medicijnen toedienen die anders de maagsappen niet zouden overleven, schrijven Giovanni Traverso en collega’s in het Journal of Pharmaceutical Sciences.

Ze hebben het uitgeprobeerd bij varkens. Insuline via zo’n pil toedienen bleek efficiënter dan de gebruikelijke onderhuidse injectie.

Het zou met name nuttig moeten zijn voor biofarmaceutica, zoals antilichamen en DNA-fragmenten. Zelfs als je die verpakt in een maagsapresistente pil, dan kunnen ze op eigen kracht de darmwand niet passeren. Vandaar dat je ze tot nu toe altijd moest injecteren of toedienen via een infuus, wat de meeste patiënten ervaren als minder aangenaam.

Het aan de varkens gevoerde prototype is een kunststof capsule van 2 cm lang en 1 cm diameter. Er steken roestvaststalen naaldjes uit van 5 mm lang; de ervaring met per ongeluk ingeslikte scherpe voorwerpen leert dat de darm dat wel kan hebben, en wegens gebrek aan pijnreceptoren in de darm voel je er sowieso niets van. Bij het toedienen zitten de naaldjes onder een coating die pas oplost wanneer de pH voorbij de maag boven een bepaalde waarde komt.

In de praktijk poepten de varkens inderdaad na ruim een week de pil vanzelf weer uit. Achteraf konden de onderzoekers geen spoor van weefselschade vinden. En in de tussentijd daalde de bloedsuikerspiegel, als bewijs dat er inderdaad insuline uit de pil in de bloedbaan belandde. Die daling was groter dan wanneer je dezelfde hoeveelheid insuline in de huid injecteerde.

Gewerkt wordt nog aan een variant die door de darmperistaltiek actief wordt leeggeknepen, en aan biologisch afbreekbare kunststofnaaldjes die de kans op permanente schade verder minimaliseren.

bron: MIT