Snel een pleister met een antibioticum op een tekenbeet plakken, kan voorkómen dat de beet uitdraait op de ziekte van Lyme. Veel handiger dan een antibioticakuur achteraf, stelt prof. Reinhard Straubinger van de Ludwig-Maximilians-Universität in München.

In een recente publicatie op de site van het Journal of Antimicrobial Chemotherapy wordt gemeld dat het werkt bij muizen. Uit een persbericht van de universiteit valt echter op te maken dat het onderzoek al veel verder is gevorderd: de pleisters zitten in fase 3 van de klinische tests en worden dus al uitgebreid getest op mensen..

De methode berust op het feit dat de bacterie Borrelia burgdorferi, die voor de ziekte van Lyme verantwoordelijk is, vrij veel tijd nodig heeft om zich vanuit de beet door de rest van het lichaam te verspreiden. Als je dus kort na de infectie de huid rond die beet doordrenkt met antibiotica, kun je die verspreiding aardig voorkomen. De rest van het lichaam hoef je niet met die antibiotica te behandelen, wat weer een hoop bijwerkingen kan schelen.

Als antibioticum gebruikt Straubinger azithromycine, een stof die gemakkelijk in de huid trekt en daar dan ook blijft hangen zonder in de bloedbaan terecht te komen. Bovendien is Borrelia er uiterst gevoelig voor.

Het antibioticum wordt verwerkt in een soort gel die onder een transparante pleister wordt aangebracht. Gesuggereerd wordt dat de behandeling effectief is als je binnen 3 dagen na de beet de eerste pleister plakt.

bron: Ludwig-Maximilians-Universität