De helft van het kunststofafval, dat in Nederland gescheiden wordt ingezameld, gaat in Duitsland alsnog de verbrandingsoven in omdat de recycling er niets mee kan. Die bekentenis doet Ruud Sondag, bestuursvoorzitter van afvalverwerker Van Gansewinkel, deze week in het tijdschrift P+.

Het is niet voor het eerst dat er twijfels worden geuit over de kunststofafvalscheiding, maar het is wel verreweg de meest serieuze beschuldiging tot nu toe. Pikant is dat op de website van de kunststofinzamelclub Plastic Heroes nog steeds met zoveel woorden wordt gezegd dat slechts 2 procent van het afval onbruikbaar is.

Op de website van P⁺ laat Recycling Netwerk-oprichter Robbert van Duin doorschemeren dat hij het allang wist, of in elk geval heeft zien aankomen. De grote vrees is dat het braaf afvalscheidende publiek er ook achter komt en gedemotiveerd raakt. “We hebben een jaar geleden al gewaarschuwd: het mislukken van de Plastic Heroes-campagne kan de hele inzameling van andere afvalstromen in de waagschaal stellen.”

De reden dat het fout gaat is zo oud als de kunststofrecycling: het is maar heel beperkt mogelijk om mengsels van verschillende soorten plastics te verwerken tot iets mooiers dan een bermpaaltje. De fysisch/chemische eigenschappen lopen daarvoor te ver uiteen.

Volgens Plastic Heroes is het geen probleem om die verschillende plastics vóór verwerking te sorteren. Maar in de praktijk valt dat kennelijk een beetje tegen.

Van Duin denkt dat het milieu meer is gebaat bij een statiegeldsysteem, iets wat de industrie via Plastic Heroes nou juist hoopt te kunnen vermijden.

Sondag heeft een andere oplossing in gedachten: voorzie kunststofverpakkingen van een goedkope RFID-chip die aangeeft welke soort plastic het is, zodat je het sorteerproces veel verder kunt automatiseren.

bron: P⁺, De Telegraaf