Vooral langetermijndoelen onzeker door gebrek aan investeringen

Dankzij de economische crisis gaat Nederland in elk geval een deel van de kortetermijndoelen op milieugebied halen. Maar de langetermijndoelen worden een stuk lastiger, zo valt op te maken uit de Milieubalans 2009 die woensdag door het Planbureau voor de Leefomgeving is aangeboden aan milieuminister Jacqueline Cramer.

De langetermijnpijn zit in het feit dat er momenteel te weinig wordt geïnvesteerd in nieuwe, innovatieve milieutechnieken. Zulke investeringen zijn voor bedrijven niet interessant zolang de olieprijs relatief laag blijft: momenteel ligt hij rond de 70 dollar per vat terwijl de overheidsscenario’s voor het klimaatbeleid uitgaan van 80 tot 130 dollar.

Naast de olie zijn ook de CO₂-emissierechten te goedkoop. Volgens het planbureau moeten die tegen de 50 euro per ton CO₂ aanzitten om voldoende CO₂-reducerende technieken rendabel te maken. Maar momenteel zijn er zó veel van die rechten op de markt dat de prijs eerder op 20 euro per ton zit, en verwacht wordt dat dat nog wel even zo blijft omdat veel bedrijven aan het hamsteren zijn geslagen en nu voor jaren rechten genoeg hebben liggen.

Volgens het planbureau “moet het milieubeleid aanzienlijk worden geïntensiveerd om deze langetermijndoelen te realiseren”Gepleit wordt voor extra overheidsstimulering van milieu-innovaties kan realisering van die milieudoelen dichterbij worden gebracht.

Maar de milieubalans bevat ook een fel pleidooi voor vermindering van de vlees-, vis- en zuivelconsumptie. Deels vanwege de broeikasgasuitstoot, maar vooral ook omdat het houden van dieren en het kweken van diervoer teveel landbouwgrond kost en zo de biodiversiteit aantast.

bron: Planbureau voor de Leefomgeving