H2O2 blijkt lokstof voor witte bloedcellen

Bij verwondingen dient waterstofperoxide als signaalmolecuul om witte bloedlichaampjes naar de plek van de beschadiging te lokken. In elk geval bij zebravisjes en mogelijk ook bij mensen, zo schrijven Amerikaanse onderzoekers op de website van Nature.

Postdocs Philipp Niethammer (Harvard Medical School) en Clemmens Grabber (Dana-Farber Cancer Institute) zochten eigenlijk naar een methode om reactieve zuurstof te detecteren in levende organismen. Daartoe voorzagen ze zebravis-embryo’s van een synthetisch gen dat bij contact met waterstofperoxide een kleurverandering oplevert.

Vervolgens zochten ze een manier om peroxide te genereren in de gemodificeerde vissen teneinde te checken of het gen werkte. Ze wisten dat witte bloedcellen die stof aanmaken, en dat die op een wondje plegen af te komen. Dus verwondden ze de visjes en legden ze onder de microscoop om te zien wat er gebeurde.

Tot hun verbazing zagen ze dat de kleurverandering al begon voordat de witte bloedcellen waren gearriveerd, en zich bovendien van de wond uit verbreidde naar het omliggende weefsel.

Min of meer op de gok herhaalden ze de proef met zebravisjes, waarin een gen was uitgeschakeld dat codeert voor een eiwit dat in de menselijke schildklier waterstofperoxide produceert. Inderdaad kwam bij verwonding van deze visjes de stof niet meer vrij. En de witte bloedcellen kwamen ook niet meer.

Of dit bij mensen ook zo werkt, moet nog worden onderzocht. Bekend is dat waterstofperoxide bij mensen, behalve in de schildklier, vooral in de longen en de darmen voorkomt. De onderzoekers speculeren hardop dat hier de verklaring ligt voor het feit dat sommige long- en darmaandoeningen, waaronder astma, gepaard gaan met overactiviteit van witte bloedcellen.

bron: Harvard Medical School