Er is een onderhuidse gel ontwikkeld die geleidelijk uiteenvalt in nanodeeltjes met geneesmiddel. Hierdoor is een langdurige afgifte van het geneesmiddel mogelijk. De groep van Evan Scott zoekt nu naar toepassingen.

Toediening van nanodeeltjes werkt nog niet optimaal. Als een drager wordt gebruikt voor langdurige afgifte, blijft deze achter en kan ontstekingen veroorzaken. In Nature Communications presenteren onderzoekers een drager die zelf in nanodeeltjes uiteenvalt.

De drager bestaat uit poly(etheenglycol)-bl-poly(propeensulfide) (PEG-bl-PPS). Als deze je deze drager onderhuids bij muizen injecteert, assembleert hij zich tot een hydrogel met ‘filomicellaire’, cilindervormige structuren.

De gel wordt geoxideerd door reactive zuurstofverbindingen, die van nature in het lichaam voorkomen. Een evenwicht verandert en de filomicellaire structuren worden minder stabiel. Hierdoor vallen de filomicellen uiteen in bolvormige micellen, die op reis gaan door het lichaam. Voeg je een geneesmiddel toe aan de gel, dan zal dit met de micellen mee het lichaam in gaan. Dit zorgt voor een langdurige, gecontroleerde afgifte van het geneesmiddel.

Scott en collega’s kijken nu naar manieren om chemotherapie en vaccins met hun gel toe te dienen.

Bron: Nature Communications