In Australië is een textielcoating bedacht die zo hydrofoob is dat hij modderspatten zowat terugkaatst. En hij gaat er niet uit in de was, schrijven Tong Lin en collega’s (Deakin University, Geelong) in het tijdschrift Langmuir.

Hun coating wordt opgebouwd uit meerdere, elkaar afwisselende lagen. De ene, negatief geladen laag bestaat uit siliciumoxidebolletjes die je in een aantal stappen functionaliseert. De laatste stap is een behandeling met 4-azidobenzoëzuur die de bolletjes voorziet van een groot aantal azidestaarten, dus -N=N=N.

De andere, positief geladen laag bestaat uit een polymeer, PAH oftewel poly(allylamine hydrochloride), dat je op precies dezelfde manier voorziet van azidegroepen.

Je coat je textielvezels met een aantal van deze lagen, om en om dus. Vervolgens behandel je ze met uv-licht. De azidegroepen vormen daardoor uiterst reactieve radicalen, die met alles reageren dat in de buurt zit. Gevolg: de lagen worden stevig aan elkaar en aan de onderliggende vezel gecrosslinkt.

De onderzoekers hebben het uitgeprobeerd met katoen. Het resultaat was inderdaad superhydrofoob: een poging om het materiaal met water te bevochtigen leverde een contacthoek van maar liefst 154 graden op. Met andere woorden: de waterdruppels bleven vrijwel bolvormig. Ter vergelijking: bij Teflon is die hoek 95 graden.

De coating bleek tevens bestand tegen zuren, basen, organiche oplosmiddelen en minstens 50 wasbeurten.

bron: American Chemical Society