Voor het eerst heeft een wetenschapper zichzelf diabetes zien krijgen. Stanford-geneticus Michael Snyder viel de twijfelachtige eer te beurt, zo melden hij en zijn collega’s deze week in het tijdschrift Cell.

Ze brengen het als een voorproefje van wat personalized medicine aan de hand van DNA-, RNA- eiwit- en metabolietenscreening, kortom ‘omics’, in de toekomst voor de mensheid kan gaan betekenen.

De ontdekking werd gedaan gedurende een meer dan 2 jaar lopend onderzoeksproject, waarbij van Snyder een ‘integrative Personal Omics Profile’ (iPOP) werd gemaakt. Daartoe werd zijn bloed minstens eens in de 2 maanden bemonsterd. Zijn genoom werd tot in detail gesequenst en met verschillende technieken werden talloze bloedwaarden bijgehouden, waaronder 6.000 eiwitten en 1.000 metabolieten. Ook werd regelmatig gekeken welke RNA-sequenties in zijn cellen tot expressie kwamen en wat zijn immuunsysteem tegen toevallig langskomende virusinfecties deed.

Om te beginnen gaf het aan dat Snyder op zijn cholesterol en zijn kransslagaders moet letten, maar dat wist hij al. Verrassender was de ontdekking dat hij genetisch gezien een verhoogde kans op ouderdomsdiabetes had, hoewel die aandoening in zijn familie eigenlijk niet voorkwam. En bijna een jaar na de start van de proef ontdekte hij tot zijn schrik dat zijn glucosespiegel inderdaad begon te stijgen, waarna de dokter vaststelde dat hij inderdaad aan type 2-diabetes leed.

Het goede nieuws was dat hij er veel sneller bij was dan mensen die zichzelf maar eens in de paar jaar door de dokter laten checken. Door snel zijn dieet en zijn levenswijze aan te passen, heeft hij mogelijk erger kunnen voorkomen.

Voorlopig is dergelijk onderzoek voor de rest van de mensheid niet betaalbaar maar Snyder verwacht dat het snel goedkoper zal worden, temeer daar waarschijnlijk maar een klein deel van de onderzochte bloedwaarden echt de moeite van het meten waard is.

bron: Stanford School of Medicine