Met een nieuwe, massaspectrometrische imaging techniek zijn monsters te analyseren zonder dat daar veel monstervoorbewerking voor nodig is. Dit stellen onderzoekers van de Zwitserse ETH in Analytical Chemistry.

De Zwitserse methode is gebaseerd op electrostatic spray ionization (ESTASI), een zogeheten elektrospraytechniek die geen probe nodig heeft die contact maakt met het monsteroppervlak. Je brengt een monster aan op een plaatje dat in contact staat met een roestvast stalen elektrode en een capillair aan een massaspectrometer. Boven het monster plaats je een tweede capillair.

Uit dit capillair druppelt wat zuur op het monsteroppervlak. De elektrode pulseert in de tussentijd van positieve naar negatieve lading. Door de combinatie van deze elektrische puls en het zuur ioniseert het monster. Deze ionen lanceer je vervolgens richting de MS. Door het plaatje waarop het monster is aangebracht te bewegen, kun je een beeld vormen van de chemische samenstelling op verschillende plekken in het monster.

De onderzoekers uit Lausanne lieten hun imagingtechniek los op huidkankercellen en vlekpatronen op eiwitten en verfstoffen. Onder optimale omstandigheden konden ze beelden maken met een resolutie die tussen de twee meest gebruikte imagingtechnieken inligt. Ten opzichte van desorption electrospray ionization (DESI) is het een stuk nauwkeuriger, maar ten opzichte van matrix-assisted laser desorption/ionization (MALDI) is het minder. Voor MALDI-analyse moet je echter een uitgebreide monstervoorbewerking doen. Zo moet je een vacuum aanleggen en matrixmateriaal toevoegen aan het monster.

Het voordeel ten opzichte van MALDI hoopt Hubert Girault, hoofd van de Zwitserse groep, te verhogen door de druppeltjes iets kleiner te maken en door de samenstelling van deze druppeltjes aan te passen. Renato Zenobi, ook van ETH, maar niet verwant aan het onderzoek, is alvast onder de indruk: ‘Ik ben onder de indruk van de makkelijke monstervoorbereiding. Ook is de methode niet destructief. Je zou een vlinder kunnen afbeelden en deze daarna laten wegvliegen.’ Hoe een vlinder reageert op de elektrische pulsen en de zure oplossingen, weten we niet, maar de techniek zelf lijkt zeer handig.

Bron: C & EN