... en Chinezen goed door elkaar gehaald

De top-100 van meest geciteerde chemici bevat dit jaar maar liefst zeven Nederlanders. Het hoogst genoteerd staat Ton Spek, hoogleraar in de kristal- en structuurchemie in Utrecht. Hij staat op een negende plaats: de afgelopen 10 jaar heeft hij 592 maal gepubliceerd, wat goed was voor 11.514 citaties. Dat meldt de nieuwste editie van de Essential Science Indicators.

De overige zes Nederlandse toppers zijn Piet Gros (UU, op 21), Raj Pannu (Universiteit Leiden, op 27), Bert Meijer (TU/e, op 39), David Reinhoudt (UT, op 58), Ben Feringa (RUG,op 70) en Evert-Jan Baerends (VU, op 88).

Intussen is het wel de vraag of het lijstje klopt. Als meest geciteerde chemicus ter wereld wordt ene J. Wang opgevoerd. Hij/zij heeft de afgelopen 10 jaar 1.557 publicaties op zijn/haar naam gezet die een recordaantal van 15.346 citaties opleverden. Een gemiddelde van 9,86 citaties per artikel wijst intussen niet op een al te uitzonderlijke wetenschapper. En als je dan bedenkt dat in China heel veel mensen J. Wang heten, ligt de conclusie voor de hand.

Dezelfde vermoedens gelden uiteraard voor een aantal andere mensen op de lijst met een veel voorkomende achternaam. Zoals daar zijn Y., Z.L. en L. Wang, J. Kim, Y. en J. Liu, J. en L. Li, J. Zhang, K., H., T. en M. Tanaka, en nog een paar. Allemaal hebben ze onwaarschijnlijk veel artikelen op hun naam die gemiddeld allemaal even obscuur zijn.

Ter vergelijking: de nummer twee op de lijst, de Amerikaan G. Whitesides (en die is wél beroemd) behaalde 14.919 citaties uit slechts 241 publicaties, een gemiddelde van 61,9. Raj Pannu, die een paar uiterst nuttige wiskundige ‘tools’ voor röntgendiffractie heeft bedacht, had zelfs maar 9 artikelen nodig voor 9.578 citaties.

Misschien dat het helpt als wetenschappers voortaan ook hun voornaam boven artikelen zetten. Of kunnen we ze misschien beter volgnummers geven?

bron: NWO