Het aantal citaties dat wordt gescoord door wetenschappelijke publicaties, is omgekeerd evenredig met de afstand tussen de bureaus van de eerste en de laatste auteur. Dat verrassende (?) statistische verband presenteren onderzoekers van Harvard Medical School in de jongste editie van PLoS ONE.

Volgens Isaac Kohane, Kyungjoon Lee en collega’s maakt het hierbij niet uit waar de middelste auteurs precies zitten.

Ze baseren die conclusie op een onderzoek naar alle tussen 1998 en 2003 biomedische (dat wil zeggen in PubMed geïndexeerde) publicaties, waaraan Harvardianen hebben meegeschreven. Daar kwam ten eerste uit dat het aantal citaties duidelijk afhankelijk wordt van het aantal auteurs, zodra dat laatste aantal 5 of hoger is.

Uit de stapel artikelen met 4 of minder auteurs werden vervolgens de publicaties gelicht waarvan de locaties van die auteurs redelijk nauwkeurig waren te achterhalen. In de prakijk dus de artikelen die uitsluitend door Harvardianen waren geproduceerd.

Die Harvardianen zitten verspreid over 4 grote onderzoekslocaties: Longwood Medical Area, Massachusetts General Hospital (MGH), MGH Navy Yard, and McLean Hospital. Die laatsten zitten het verst uit elkaar: ongeveer 12 km.

Aan dehand van archieven en plattegronden werden de onderlinge afstanden per publicatie bepaald. En daar kwam dus uit dat publicaties, waarvan de eerste en de laatste auteur in hetzelfde gebouw zaten, vaker worden geciteerd dan wanneer ze in verschillende gebouwen op dezelfde locatie zaten en nóg vaker dan wanneer ze op verschillende onderzoekslocaties zaten.

De auteurs kunnen twee mogelijke verklaringen verzinnen: óf directe communicatie tussen onderzoekers werkt toch beter dan telefoon en e-mail, óf hoogleraren hebben de neiging de beste projecten zo veel mogelijk binnen hun eigen lab te houden.

Je kunt het natuurlijk ook beschouwen als bewijs dat het traditionele publicatiemodel met de promovendus als eerste auteur en zijn/haar promotor als laatste, in de praktijk zo gek niet is.

bron: Harvard Medical School