Klontering gouddeeltjes maat voor bacteriële activiteit

Aan het gedrag van nanogouddeeltjes met een dextrancoating kun je zien of er levende micro-organismen in de buurt zijn. Zo kun je dus ook snel testen of een antibioticum effect heeft op die micro-organismen, zo schrijft J. Manuel Perez (University of Southern Florida) in Analytical Chemistry.

Het idee is om naast de gouddeeltjes ook concanavaline A toe te voegen, een eiwit met een grote affiniteit voor koolwaterstoffen. Zijn in een monster weinig of geen bacteriën actief, dan vormen de gecoate gouddeeltjes, Con A en andere aanwezige koolwaterstoffen samen grote clusters door zelfassemblage.

Zijn er wél bacteriën, dan vangen die een deel van de koolwaterstoffen weg en binden tevens Con A en nanodeeltjes aan hun eigen oppervlak. Wat er nog aan clusters ontstaat is daardoor veel kleiner. Het verschil is spectrofotometrisch gemakkelijk te zien.

Perez denkt hiermee een methode in handen te hebben om antibiotica met honderden tegelijk te screenen binnen een paar uur, op bestaande lab-apparatuur. Het zou zowel handig moeten zijn bij het bepalen van de precieze aard van een bacteriële infectie, als bij het zoeken naar alternatieve antibiotica tegen multiresistente bacteriën.

bron: University of Southern Florida