Door de interactie van een amine- en een aldehydegroep zijn wetenschappers aan de universiteit van Florida in staat nanobuisjes te ‘kurken’. Een stap voorwaarts in de ontwikkeling van een ‘drug delivery’-systeem.

Charles Martin en collegae werken al jaren aan een ‘drug delivery’-systeem met nanobuisjes. Door gebruik te maken van de specifieke chemie van kankercellen zouden de nanobuisjes de medicijnen alleen aan deze cellen afgeven en de gezonde cellen onaangetast laten.

Er zijn echter verschillende vereisten voor een dergelijk systeem. Allereerst mogen de nanobuisjes zélf niet schadelijk zijn voor het lichaam. Volgens Martin is dit probleem al opgelost, gezien de synthesemethode die hij gebruikt ook toepasbaar is op biologisch afbreekbare materialen als polylactides.

Daarnaast moet het medicijn in de nanobuisjes afgesloten zijn van de omgeving. In 2004 was de onderzoeksgroep al in staat nanobuisjes te produceren in een reageerbuisvorm, zodat alleen nog een dop nodig was. De groep heeft nu ook deze dop geproduceerd door een aminegroep aan de opening van de nanobuisjes te zetten en een aldehydegroep aan de kurk. Het dompelen van een rooster met miljoenen nanobuisjes in een oplossing met de kurken is voldoende om de buisjes af te sluiten. Aan de kurk zou dan een herkenningsgroep moeten komen.

Het ontkurken blijft echter nog een probleem. Men zal namelijk wel erg hard moeten trekken om de verbinding te kunnen breken…

Het onderzoek is gepubliceerd in het Journal of the American Chemical Society.

Bron: Persbericht University of Florida, 10 mei 2006