Hoe je een DNA-streng netjes in een capillair krijgt

Amerikaanse onderzoekers hebben een manier bedacht om de vloeistofkanalen van een ‘lab op een chip’ veel minder hoekig te maken. ‘Nanoglassblowing’, zoals ze het zelf noemen, maakt het gemakkelijker om een DNA-molecuul in uitgestrekte vorm in een kanaaltje te trekken, zo schrijven ze in het tijdschrift Nanotechnology.

De onderzoekers van het NIST en Cornell University zijn op het idee gekomen toen ze het normale lab-op-een-chipproductieproces bestudeerden. Daarbij ets je de kanaaltjes in een glasplaatje, legt er een afdekplaatje op en verhit dat om het vast te smelten.

Soms zie je dan de afdekking boven de kanaaltjes opbollen, gedreven door uitzettend gas in de kanaaltjes. De onderzoekers zijn daarmee gaan spelen en ontdekten dat ze de vervorming aardig kunnen beheersen.

Ze kunnen zo inmiddels capilairen met een dimeter van 7 nanometer maken, die heel geleidelijk uitlopen in een ‘uitlaatpijp’ met een diameter van vele micrometers. Of omgekeerd, natuurlijk. De te bestuderen moleculen kunnen nergens meer achter blijven haken en zijn daardoor veel gemakkelijker te manipuleren.

bron: NIST