Toevoeging van water aan bariumtitaanoxide nanodraadjes zorgt ervoor dat ze 10 miljoen keer zoveel informatie kunnen opslaan dan bestaande computerdrives van hetzelfde formaat.

Bariumtitaanoxide, BaTiO₃, is een ferro-elektrisch materiaal. De elektrische polarisatie is vergelijkbaar met magnetisme en kan gericht worden in een elektrisch veld. Deze eigenschap maakt het geschikt voor dataopslag op microschaal.

Tot voor kort was het echter onmogelijk dit type geheugen toe te passen op nanoschaal, omdat bariumtitaanoxide zijn polariteit verliest als het draadje te dun wordt.

Onderzoekers aan de Drexel University, de University of Pennsylvania en Harvard toonden nu aan dat bariumtitaan nanodraadjes met een doorsnede van 3nm met hydroxide moleculen aan het oppervlak hun polarisatie bij kamertemperatuur behielden. Hun ontdekking was puur toeval: de moleculen waren waarschijnlijk geabsorbeerd uit water uit de atmosfeer tijdens de fabricage van de kabels. De hydroxidegroepen veranderen de moleculaire structuur van de kabels en stabiliseren de polarisaties, zodat ze op kleinere schaal behouden blijven.

Jonathan Spanier van Drexel University meent dat de draden theoretisch 10.000 terabits aan data per kubieke centimeter kunnen verwerken tegenover de 5 megabits die de huidige materialen aankunnen.

Het onderzoek is gepubliceerd in Nano Letters.

Bron: NewScientist.com, 28 april 2006