In Texas zijn nanodeeltjes ontwikkeld waarmee je meer dan 99 % van de olieresten kunt verwijderen uit afvalwater van de olie- en gasindustrie. En omdat ze magnetisch zijn kun je ze heel gemakkelijk recyclen, claimen Sibani Lisa Biswal en collega’s van Rice University.

Dat water dient onder meer om olie uit poriën in de bodem te drukken. Er zitten voldoende oppervlakte-actieve stoffen in (deels natuurlijk, deels toegevoegd) om een stabiele emulsie van oliedruppeltjes in water te vormen. In die vorm komt de olie niet bovendrijven en krijg je haar met klassieke scheidingsmethodes niet meer uit het water. Volgens technici van Shell Global Solutions, dat het onderzoek deels betaalde, kan het verlies oplopen tot 5 % van de opgepompte hoeveelheid olie.

De nanodeeltjes, die Biswal zojuist presenteerde in Environmental Science: Water Research & Technology, dienen vooral om de emulsie te breken. Ze bestaan uit ijzerdeeltjes, waarvan het oppervlak is gefunctionaliseerd met amines die óók werken als oppervlakte-actieve stof. Als je de nanodeeltjes toevoegt aan het vervuilde water en flink schudt, gaan de deeltjes rond de oliedruppels zitten en verdringen daar de andere oppervlakte-actieve stoffen.

Trek je de deeltjes daarna met een sterke magneet uit het water, dan komt de meeste olie mee. Wat achterblijft is ook geen emulsie meer en drijft alsnog naar de oppervlakte, waar je het eenvoudig kunt wegscheppen. Zie onderstaand filmpje:

Met een geschikt oplosmiddel kun je olie en deeltjes van elkaar scheiden, en als je het handig aanpakt kun je olie, deeltjes én oplosmiddel vele keren hergebruiken. Biswal zegt al bezig te zijn met het ontwerp van een reactor die daar een continuproces van maakt, en die je bijvoorbeeld op boorplatforms zou kunnen neerzetten.

bron: Rice University