Nanodeeltjes met een coating van het pigment melanine kunnen het beenmerg beschermen tegen de gevolgen van straling. Dat betekent dat je tumoren langer en dus effectiever kunt bestralen zonder ontoelaatbare schade aan het omringende weefsel aan te richten, zo suggereren onderzoekers van het Albert Einstein College of Medicine in het International Journal of Radiation Oncology, Biology and Physics.

Melanine, een natuurlijk polymeer, is het pigment dat haren en huid donker kleurt. Bekend is dat het vrije radicalen invangt, en daardoor helpt voorkomen dat zonlicht schade toebrengt aan bijvoorbeeld DNA.

 

Ekaterina Dadachova en collega’s hebben nu een 15 nm dikke laag melaninelaag gepolymeriseerd op silica-nanodeeltjes (diameter 20 nm). Vervolgens injecteerden ze de gecoate deeltjes in het bloed van muizen, en constateerden dat een klein deel zich ophoopte in het beenmerg.

 

Drie uur later gaven ze de muizen een forse dosis straling. Vervolgens keken ze gedurende 30 dagen hoe de samenstelling van hun bloed zich ontwikkelde.

 

Resultaat: de productie van witte bloedcellen en bloedplaatjes liep bij muizen mét nanodeeltjes veel minder sterk terug dan bij ongeïnjecteerde muizen, en herstelde zich ook veel sneller.

 

De vraag rijst uiteraard of zulke nanodeeltjes niet ook de tumor beschermen tegen straling. Om da na te gaan hebben de onderzoekers muizen met melanoom-tumoren geïnjecterd met de nanodeeltjes én met antilichamen die zich aan melanine binden. Die antilichamen waren weer voorzien van radio-actieve isotopen. Het geheel maakt deel uit van een experimentele therapie: melanomen maken zelf ook melanine aan, en lokken zo als het ware de radio-activiteit naar zich toe.

 

De nanodeeltjes bleken op het succes van deze therapie geen enkele invloed te hebben, terwijl ze wéll weer het beenmerg beschermden. De onderzoekers maken er uit op maken dat ze ook geen invloed hebben op de effectiviteit van ándere vormen van bestraling.

 

Dadachova denkt dat de eerste klinische tests op mensen kunnen beginnen over twee tot drie jaar.

 

bron: Albert Einstein College of Medicine

Onderwerpen