Originele methode om cellen te voorzien van echt leesbare labels

Amerikaanse onderzoekers hebben octrooi aangevraagd op een manier om kunststof onderdeeltjes te produceren op micro- of nanoschaal. De voorpagina van het komende nummer van het Journal of Physical Chemistry C wordt gesierd met een compleet micro-alfabet, dat ze ter demonstratie hebben geproduceerd.

De groep van Thomas Mason (University of California, Los Angeles) denkt dergelijke microletters te kunnen gebruiken om cellen in een cultuur te merken, zodat ze onder de microscoop eenvoudig uit elkaar zijn te houden. Handig tijdens het onderzoek, en bovendien maakt het ‘vergissingen’ bij het uitzoeken van illustratiemateriaal voor wetenschappelijke publicaties een stuk moeilijker.

De techniek is in wezen doodsimpel, maar je moet er maar op komen. Hij is helemaal gebaseerd op bestaande technieken om microchips te fabriceren. Je coat een plak silicium eerst met een in water oplosbaar laagje, en vervolgens met UV-gevoelige epoxyhars (‘photoresist’). Eventueel kun je een fluorescente stof in een tint naar keuze aan de hars toevoegen. De hars belicht je met een UV-lamp, door een masker dat alleen de te produceren vormpjes vrij laat. Het UV-licht laat de hars uitharden door crosslinking. De niet-uitgeharde hars spoel je weg, en tot slot los je het tussenlaagje op.

Resultaat: een colloïdale suspensie van epoxyhars microvormpjes (Mason noemt het LithoParticles) in water. Dankzij de precisie van chipfabricagetechnieken zijn de vormen uiterst nauwkeurig te reproduceren.

bron: UCLA