In Canada is een hydrogel bedacht die gevoelig is voor licht in het nabije infraroodgebied. Mogelijk is het een handige drager voor therapeutische eiwitten die je diep onder de huid van een patiënt wilt afleveren, melden Yue Zhao en Neil Branda in JACS.

De hydrogel bestaat uit polyacrylamide- en polyethyleenglycolketens, bij elkaar gehouden door o-nitrobenzylgroepen. Hij wordt geïmpregneerd met nanodeeltjes van natriumyttriumfluoride (NaYF₄), gedoopt met een beetje thulium en ytterbium. Als ‘betalende lading’ verpak je er therapeutische eiwitten of kleinere geneeskrachtige moleculen in.

Het lanthanidehoudende NaYF₄ heeft de zeldzame eigenschap dat het fotonen met een relatief lage energie, afkomstig uit nabij-IR-licht, kan combineren tot een kleiner aantal fotonen met een kortere golflengte, bijvoorbeeld in het UV-gebied. Die laatste fotonen zijn energierijk genoeg om de o-nitrobenzylgroepen op te blazen en de hele gel uit elkaar te laten vallen, waarbij het geneesmiddel vrij komt.

Het voordeel zit in het feit dat nabij-infraroodlicht relatief gemakkelijk door menselijk weefsel dringt en zeker 3 centimeter diep kan komen. Een hydrogel of een ander polymeer opbreken met UV-licht is geen kunst, maar die golflengte wordt veel sterker geabsorbeerd en komt nauwelijks door de buitenste huidlagen heen.

In vitro werkt het alvast. Hoe je de hydrogel netjes aflevert op de onderhuidse plek die je met geneesmiddel wilt bestoken, mag iemand anders verzinnen.

bron: C&EN