Lichaamsvet wordt versneld verbrand als je de productie van een bepaald microRNA kunt stopzetten. Bij muizen werkt het alvast prima, melden Duitse onderzoekers in Nature Communications.

Jammer is wel dat het permanent genetisch gemodificeerde ‘knock-outmuizen’ betreft en dat er (nog) geen manier bestaat om dergelijke veranderingen eventjes tijdelijk te bewerkstelligen bij mensen met iets te prominente ‘love handles’ -wat een juichend persbericht van de Universität Bonn wel een beetje suggereert.

Die love handles zijn voornamelijk gevuld met ‘witte vetcellen’, die dienen als opslag van reservevoedsel. Om ze weg te krijgen moet je het witte vet omzetten in ‘bruin’ vetweefsel dat klaar is om te worden verbrand.

De Duitsers hebben nu ontdekt dat microRNA nummer 155 kennelijk de hoofdschakelaar is die de omzetting van wit naar bruin vet regelt. Het werkelijke verhaal is iets ingewikkelder maar het komt er op neer dat er minder vet wodt omgezet naarmate er meer van dat microRNA in omloop is.

Inderdaad blijken muizen waarin maar één van beide genen voor microRNA 155 is uitgeschakeld, al duidelijk meer bruin vet aan te maken. Omgekeerd maken ze minder bruin vet aan wanneer je de expressie van dat gen kunstmatig versterkt.

In principe zou je dus obesitas moeten kunnen bestrijden met een medicijn dat microRNA 155 selectief afvangt. Maar de onderzoekers weten nog niet eens zeker dat het bij mensen net zo werkt, al zijn er aanwijzingen van wel.

De weg naar een bruikbaar geneesmiddel zal vervolgens nog heel lang zijn, geeft laatste auteur Alexander Pfeifer toe.

bron: Universität Bonn