Los circulerende kankercellen kunnen worden opgepikt door microraketjes, zo melden onderzoekers van de UC San Diego in Angewandte Chemie. Het is de eerste keer dat is aangetoond dat zogenaamde micromotoren in biologische vloeistoffen kunnen functioneren, en dat ze selectief kankercellen kunnen binden en meenemen.
De onderzoekers maakten microraketjes met daarop monoklonale antilichamen tegen het carcino-embryonaal antigen (CEA), dat vaak wordt gebruikt als een marker voor kanker. De buitenkant van de raketjes was gemaakt van goud, met daarop een soort coating waar de antilichamen aan gebonden konden worden.
Aan de binnenkant van de raketjes zat een laagje platina, dat fungeerde als een katalysator voor de brandstof. Die brandstof bestond uit waterstofperoxide, dat was toegevoegd aan de oplossing waar de raketjes in werden getest. Tussen de laagjes goud en platina zat nog een laagje ijzer zodat een raketje met magnetisme kon worden gestuurd.
De onderzoekers testten vervolgens in menselijk serum en PBS buffer of de raketjes inderdaad pancreaskankercellen met CEA konden oppikken en meenemen. De voortstuwende kracht van de gasbelletjes was groot genoeg om de raketjes met een gebonden cel een snelheid van zo’n 80 µm per seconde te laten bereiken.
De groep hoopt dat de techniek in vitro kan worden toegepast als in diagnostisch hulpmiddel om kanker of de terugkeer ervan in een vroeg stadium vast te kunnen stellen.
Nog geen opmerkingen