Teken het patroon van een lab-op-een-chip op een vel papier. Laat een fotokopieermachine dit plaatje een aantal keren over elkaar afdrukken op dezelfde transparante sheet, totdat de lijntjes lekker dik zijn. Giet er tenslotte transparante kunsthars overheen en laat die uitharden (waarbij de lijntjes dus gootjes achterlaten!), pel de sheet er af en je hebt een bruikbaar lab-op-een-A4 om mee te spelen. Aldus de School of Engineering and Applied Sciences (SEAS) van Harvard University, die dit principe gaat gebruiken om jongerejaars praktijkonderricht in microfluidics te geven.

Het idee is afkomstig van Joe Childs, een lokale natuurkundeleraar die in het kader van een ‘Research Experience for Teachers’-project een tijdje onderzoek mocht doen in een Harvard-lab. Hij werkt nu samen met SEAS-practicumdirecteur Anas Chalah om de techniek te vervolmaken.

De labs-op-een-overheadsheet zijn uiteraard geen precisiewerk. De mate van detail die je er in kunt krijgen hangt vermoedelijk sterk af van de gebruikte kopieermachine, en vooral van de reproduceerbaarheid van het papiertransportmechanisme. Maar het grote voordeel is dat de procedure heel weinig tijd en nog minder geld kost, terwijl professionele labs-op-een-chip voor een onderwijsinstelling onbetaalbaar zijn.

Het plan is nu om de studenten eerst een lab te laten ontwerpen met simulatiesoftware (COMSOL Multiphysics). Vervolgens mogen ze zelf in de praktijk uitproberen of hun ontwerp werkt.

Maar je kunt de labs ook voor écht wetenschappelijk onderzoek gebruiken, bijvoorbeeld in de biomedische hoek.

bron: Harvard