Een anti-aangroeimiddel voor scheepsrompen heeft wellicht tevens potentie als neusspray tegen chronische bijholteontsteking. In beide gevallen is immers sprake van biofilms, schrijven onderzoekers uit Newcastle in PLoS ONE.

Het werkzame bestanddeel is een deoxyribonuclease-enzym dat ze hebben geïsoleerd uit Bacillus licheniformus, een bacterie die leeft op het oppervlak van zeewier. Het enzym genaamd NucB breekt extracellulair DNA af, een van de componenten van de ‘lijm’ die biofilms bij elkaar houdt.

De bacterie gebruikt NucB om uit zijn eigen biofilm weg te kunnen komen teneinde zich te verder verspreiden. Maar de werking van het spul is tamelijk universeel, dus je kunt er ook biofilms van andere bacteriesoorten mee opbreken. Bijvoorbeeld de biofilms die op scheepsrompen groeien en de vaart belemmeren.

Maar ook de biofims die zich bij bijholteontsteking (sinusitis) in het inwendige van een reukorgaan vormen. Na een suggestie van een student met een chronisch verstopte neus hebben de onderzoekers het in vitro uitgeprobeerd met monsters uit een twintigtal patiënten. Ze isoleerden er 24 biofilmvormende bacteriestammen uit, waarvan er 14 gevoelig voor NucB bleken te zijn.

De bacteriën gaan er niet dood aan, maar als ze zich niet meer in hun biofilm kunnen verschuilen zijn ze ineens stukken gevoeliger voor de antibiotica die je er achteraan spuit.

Aan proeven op mensen lijken de onderzoekers nog niet te zijn toegekomen.

bron: Newcastle University