Het Britse staatsziekenfonds National Health Service wil kankerpatiënten een genetische test gaan aanbieden die óók naar genen kijkt die alleen maar iets met ándere vormen van kanker te maken lijken te hebben. Gehoopt wordt dat dat nieuwe kruisverbanden oplevert en meer inzicht in de manier waarop je een therapie moet afstemmen op een specifieke patiënt, zo meldt de nieuwsredactie van Nature.

Om te beginnen wil men de komende twee jaar de test aanbieden aan 12.000 patiënten in zes ziekenhuizen, met long-, borst-, darm-, prostaat- of eierstokkanker of met uitgezaaid melanoom. Als het bevalt hoopt men de service uit te breiden naar álle kankerpatiënten die een beroep doen op de NHS.

Het is niet het eerste plan in deze richting, maar wel verreweg het meest omvangrijke. Eerdere proeven beperkten zich tot individuele ziekenhuizen en veel minder patiënten. de grootste tot nu toe loopt in Massachusetts General Hospital in Boston (VS); daar zijn in anderhalf jaar 1.600 mensen bij betrokken.

De Britse test zal kijken naar ongeveer 150 veel voorkomende mutaties in een twaalftal genen. Aan de meeste van die mutaties hangt al een specifieke chemotherapie tegen één bepaalde vorm van kanker vast. Als zo’n mutatie ook frequent blijkt voor te komen bij mensen met een andere soort kanker, dan is het de moeite waard om te proberen of je het desbetreffende gen ook als aangrijpingspunt voor die andere kanker kunt gebruiken.

In Massachusetts is het al gelukt om minstens één zo’n onverwacht verband te leggen: een mutatie in het BRAF-gen, die tot nu toe alleen met melanomen in verband werd gebracht, blijkt ook bij darm- en longkanker vaak voor te komen. Enkele patiënten uit die laatste groepen zijn nu opgenomen in een experiment met chemotherapie die zich op dat gen richt.

Maar de grootste uitdaging is om uitgebreide genetische tests op dermate grote schaal überhaupt op poten te zetten. De NHS heeft daartoe de hulp ingeroepen van het bedrijfsleven en van het Technology Strategy Board, een andere Britse overheidsinstelling die lijkt op een soort SenterNovem in het kwadraat. Daar moet zowel een test uitkomen die al die 150 mutaties in één keer opspoort, als software die de resultaten met elkaar vergelijkt en toegankelijk maakt voor onderzoekers.

bron: naturenews