Het tomatengenoom omvat een kleine 35.000 eiwitcoderende genen en verschilt voor ruim 8 procent van het aardappelgenoom. Dat meldt het Tomato Genome Consortium deze week in Nature, na een jaar of 9 stug doorsequensen.

Op zich is het ophelderen van zo’n genoom inmiddels niet meer zo bijzonder, al blijft het een hoop werk. Maar aan dit project hebben ruim 300 onderzoekers meegedaan, gelieerd aan tientallen instituten in 14 landen. En al die instituten hebben uiteraard dankbaar de kans gegrepen om hun eigen bescheiden rol binnen het onderzoek flink te benadrukken. Zie bijvoorbeeld de persberichten van de Nederlandstalige deelnemers: Wageningen Universiteit, Keygene en het Vlaamse biotech-instituut VIB.

Met als gevolg een wereldwijde hoeveelheid media-aandacht waar heel wat andere wetenschappers stinkend jaloers op zullen zijn - en terecht.

Op zich is het tomatengenoom wel nuttig. Bij het kruisen van tomatenplanten kunnen tomatentelers voortaan gericht zoeken naar interessante genetische variaties, in plaats dat ze puur op de uiterlijke kenmerken af moeten gaan. Dat betekent dat je veel sneller resultaat kunt boeken.

De Britse omroep BBC citeert consortiumdeelnemer Graham Seymour, van de universiteit van Nottingham, die voorspelt dat er binnen 5 jaar tomaten met een betere smaak in de winkel zullen liggen. Puur door kruisen, zonder dat er genetische modificatie aan te pas komt.

bron: WUR, Keygene, BBC News